Levende Vissen

  Na een periode van gedwongen zwijgen, voelt het wel weer wat vreemd om te spreken. In alle eerlijkheid moet ik bekennen dat de stilte wel beviel. Als je stem maar enkele woorden kan dragen, zal je bewuste keuzes moeten maken wanneer je spreekt. Dat is zeker geen slechte eigenschap voor mij.  Het zwijgen past ook wel in deze Paastijd. We vieren het grootste wonder wat er is. We geloven in een God die zoveel van ons houdt, dat Hij Mensgeworden is, stierf en de dood verslagen heeft. Eigenlijk past daar alleen maar zwijgen bij. Alle woorden die we ervoor kunnen gebruiken schieten tekort en doen geen recht aan die liefde die God ons betoont. Al is het toch wel fijn om weer iets te kunnen zeggen. In het Evangelie neemt Jezus ons mee in zijn afscheidsrede. Johannes maakt er een prachtige tekst van, waarbij de kern de eenheid is. Hiervoor gebruikt Jezus het beeld van een wijnstok. Dit is een heel Bijbels beeld. In het Oude Testament staat het voor het Volk van God, het mag groeien...