Levende Vissen

  Heilige Drie-eenheid   Nu we richting de zomer bewegen en het weer een beetje meewerkt heb ik iets meer oog voor het schone van de natuur. Ooit hoorde ik een verhaal over zonnebloemen. Deze zouden richting de zon groeien en als dat niet mogelijk is, dan draaien ze naar elkaar toe. Uiteraard zou dat laatste heel goed een broodje aap verhaal kunnen zijn, maar de gedachte is natuurlijk mooi dat zij zo op elkaar gericht zijn. Ook wij als mensen zijn gericht op elkaar. We zijn sociale wezens en hebben sociale contacten nodig. Dat lijkt in onze tijd steeds makkelijker te worden. Velen van ons hebben vaak een scherm voor zich en daarmee lijkt de hele wereld binnen handbereik. Relaties worden vorm gegeven via een beweging naar links of rechts en continue kan je zien waar jouw vrienden mee bezig zijn. Het klinkt ideaal, maar het is niet. Laatst meldde Eenvandaag [1] dat de eenzaamheid onder jongeren juist toeneemt door het gebruik van social media. Het klinkt tegenstrijdig, m...

  Vandaag vieren we een redelijk jonge gedachtenis: ‘Maria, Moeder van de Kerk’. In 2018 heeft paus Franciscus dit feest op de kerkelijke kalender geplaatst. Het is op tweede Pinksterdag geplaatst, vanwege die samenhang met Pinksteren. We vieren dan dat de heilige Geest wordt uitgestort over de leerlingen, dit wordt ook wel de geboorte van de Kerk genoemd. Door deze gedachtenis vandaag te vieren en zo duidelijk te koppelen aan Pinksteren, zien we duidelijk de rol die Maria heeft bij het begin van de Kerk. In het Evangelie dat we namelijk zojuist hoorden valt het begin van de Kerk samen met de kruisdood van Jezus. We bevinden ons weer even op Goede Vrijdag en we staan onder het kruis. Iedereen van de vriendengroep is vertrokken. Vol pijn en verdriet, teleurgesteld misschien wel zijn ze weggegaan. Behalve zijn Moeder, een tante en Maria Magdalena, de drie Maria’s en de leerling die Hij liefhad. De traditie zegt dat dat de evangelist Johannes is, maar we kunnen ook onszelf er in plaat...

  De afbeelding is gegenereerd via AI Van harte gefeliciteerd! Vandaag vieren we de verjaardag van de Kerk. Hiermee bedoel ik dit niet gebouw of de parochie die wij samen vormen, maar de Kerk met een hoofdletter. Na Pasen belooft Jezus aan zijn leerlingen een Helper, de H. Geest en vandaag vieren we dat Hij daadwerkelijk aan ons gegeven is. Het brengt de leerlingen letterlijk in beweging en zij trekken de wereld over om dat Goede Nieuws verder te verspreiden. De Kerk is geboren. Proficiat! De heilige Geest is in het beeld toch vaak de wat grote onbekende als we naar God kijken. Bij God de Vader hebben we wel een beeld, God de Zoon voelt benaderbaar, maar die God de Heilige Geest blijft wat ingewikkeld. Terwijl Hij er al vanaf het begin bij is. In het scheppingsverhaal komen we de Geest al tegen: “In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde was woest en leeg; duisternis lag over de diepte, en de geest van God zweefde over de wateren” [cf. Gen. 1, 1.2] Door heel de Bijbel ...

  6e zondag na Pasen. Joh. 15, 9-17. In het licht van 4 en 5 mei   Leendert Keesmaat   Vroeger, na het afronden van een tentamen volgde natuurlijk altijd wel de vraag of je het gehaald had. Mijn reactie was dan altijd: “ik hoop het”. Eigenlijk wist je dan wel genoeg en kon ik mij al gaan voorbereiden op de herkansing. Er spreekt namelijk weinig vertrouwen uit. Ergens jouw hoop op vestigen heeft in ons taalgebruik de insteek van vol verwachting ergens naar uitzien en daarbij de realiteitszin niet uit het oog verliezen. Er schuilt een bepaalde onzekerheid in. Je hoopt er het beste van en tegelijkertijd bereidt jij je toch voor op een teleurstelling. De hoop doen we daarmee tekort. Althans, vanuit gelovig perspectief mogen we er een andere betekenis aan geven. Als we de Bijbel openen klinkt er namelijk iets anders. Het is dan geen vraagteken of een voorbereiding op een zachte landing. Uit de Bijbelse hoop klinkt een zeker weten. Als men in de Bijbel hoop stelt in...