Doorgaan naar hoofdcontent

Pinksteren

Van harte gefeliciteerd! Vandaag vieren we de verjaardag van de Kerk. Hiermee bedoel ik dit niet gebouw of de parochie die wij samen vormen, maar de Kerk met een hoofdletter. Na Pasen belooft Jezus aan zijn leerlingen een Helper, de H. Geest en vandaag vieren we dat Hij daadwerkelijk aan ons gegeven is. Het brengt de leerlingen letterlijk in beweging en zij trekken de wereld over om dat Goede Nieuws verder te verspreiden. De Kerk is geboren. Proficiat!

De heilige Geest is in het beeld toch vaak de wat grote onbekende als we naar God kijken. Bij God de Vader hebben we wel een beeld, God de Zoon voelt benaderbaar, maar die God de Heilige Geest blijft wat ingewikkeld. Terwijl Hij er al vanaf het begin bij is. In het scheppingsverhaal komen we de Geest al tegen: “In het begin schiep God de hemel en de aarde. De aarde was woest en leeg; duisternis lag over de diepte, en de geest van God zweefde over de wateren” [cf. Gen. 1, 1.2] Door heel de Bijbel ontmoeten we de Geest. In de oorspronkelijke talen van de Bijbel wordt voor de Geest woorden gebruikt die je ook zou kunnen vertalen als 'wind' en 'adem'. Het is ongrijpbaar, maar het is er wel.

Nadat Jezus uit de dood was opgestaan, we vierden dat 50 dagen geleden met Pasen, stelde Hij zijn vrienden een Helper in het vooruitzicht, die heilige Geest. Die heilige Geest is de adem dat ons leven geeft en zo nieuwe mensen van ons maakt.

In de eerste lezing uit de Handelingen [Hand., 2, 1-11] zien we hoe die leerlingen in beweging komen. Door de adem van Jezus worden ze nieuwe mensen. Mensen die vol geestkracht en vuur die Blijde Boodschap gaan verkondigen. Het moet iets geweest zijn. Eerst zitten ze in een zaal, ze bidden en zijn eigenlijk doodsbang. Alles zit potdicht, want stel je voor dat ook zij gearresteerd en vermoord worden. Dan ontvangen ze de Geest en alle angst is weg. Ze kunnen niet wachten om naar buiten te gaan en dat Goede Nieuws met iedereen te delen die het maar horen wil. Iedereen verstaat het in zijn eigen taal, want God spreekt tot ons in de taal die wij verstaan. Dat kan voor ons allemaal weer anders zijn.

Daarom hebben wij ook allemaal ons eigen geloofsverhaal. De Heer wil ons allemaal aanspreken. We hebben allemaal een eigen, individuele relatie met de Heer die tot groei komt door samen die geloofsgemeenschap te vormen, want christen-zijn in je eentje is knap ingewikkeld. Bij ons vormsel is het ook gezegd: Ontvang het Zegel van de Heilige Geest, de gave Gods. Wij mogen die Geest ontvangen. Die Geest heeft ons aangeraakt en brengt ons in beweging.

In de brief aan de Galaten beschrijft Paulus wat Gods goede Geest in ons kan bewerken, de vruchten van de Geest. Het is een prachtig rijtje: liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtheid en ingetogenheid. [cf. Gal. 5, 16-25]. Die vruchten kunnen als een soort levenskompas dienen: momenten van geduld, vriendelijkheid of vreugde zijn tekenen dat de Geest in ons werkt. Soms is het heel duidelijk en concreet aanwezig en op andere momenten is het meer zoeken. Paulus sluit zijn tekst dan ook af met de opmerking: “Daar wij leven door de Geest, willen we ook leven volgens de Geest.” Het willen is de sleutel. Het wil dus niet zeggen dat we nu dan lekker vanuit de wensgedachte achter over kunnen hangen. De heilige Geest doet zijn werk wel en wij wachten er lekker op. Het is een kwestie van de handen uit de mouwen steken en vooral de Geest niet in de weg te lopen. 

Bij en via de Geest kunnen we even op adem komen, die maakt namelijk nieuwe mensen van ons. Hij waait in het rond en brengt beweging. Het is het zachte waaien van de wind, wat we soms niet opmerken, maar wel verkoeling brengt op een warme dag. Aan het begin van de geloofsweg heb je er misschien meer aandacht voor en als je al iets langer onderweg bent, zakt het misschien wat weg. Het vraagt om bewustwording en we hebben een hulpmiddel dat ons hierbij goed kan helpen, het kruisteken.

We beginnen natuurlijk met de beweging omhoog, bij de hemelse Vader. Hij wil dat we Hem leren kennen, het in ons hoofd prenten. Vervolgens gaat de beweging naar beneden, want God is naar ons toegekomen. Jezus wil ons leven delen en wonen in ons hart. Daarna komt dan de Geest aan bod als we het kruisteken bewegen naar de beide schouders. De heilige Geest omvat namelijk het hele leven. In alles wat wij tegenkomen kunnen wij die Helper om hulp vragen. Hij zal ons inspireren, aanvuren en ook op adem laten komen. Hij maakt nieuwe mensen van ons en brengt ons in beweging. Het enige dat wij moeten doen is het vragen en oog hebben voor het werken van de Geest in ons leven. Dit doet Hij vaak niet met neonlichten en vuurwerkshows, maar juist in het zachte waaien van de wind. Het briesje dat verlichting en daarmee nieuw leven geeft. Zalig Pinksteren. Amen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

21ste zondag door het jaar B

  Soms kunnen we in de Bijbel teksten tegenkomen die wat ongemakkelijk aanvoelen. Het is dan gemakkelijk om ze over te slaan en het er vooral niet over te hebben. Op die manier houden we het leuk en gezellig. Tegelijkertijd doen we die teksten daarmee tekort en sluiten we ons af voor de boodschap die ze ons te brengen hebben. Ooit kreeg ik een Bijbeltje, een klein boekje waar alle ingewikkelde teksten uit waren geknipt. Als je het doorbladerde, waren er soms woorden weg, maar ook hele zinnen en hoofdstukken. Je hield een gatenkaas over waar niets van te breien was. De kern ontbrak. Ook dat zal niet de bedoeling zijn. Moeilijke teksten, en hetzelfde geldt voor ingewikkelde situaties en nare omstandigheden, zullen we onder ogen moeten komen. Daarmee wordt het niet per se leuker, maar hopelijk zien we dan wel dat het dragelijker is dan we in eerste instantie dachten. Vaak ligt er namelijk onbegrip aan ten grondslag. Onbegrip is niet alleen iets van onze tijd; we zien het ook dui...

20ste zondag door het jaar B

  Proficiat! Zalige Communie! Het zijn woorden die ik waarschijnlijk aan het einde van elke Mis wel uitspreek. Zelf hoor ik het al het grootste gedeelte van mijn leven, sinds ik misdienaartje werd. Als kind vond ik het al een mooie opmerking, het klinkt een beetje als gefeliciteerd! In de Mis ontvangen we een prachtig geschenk en daar mogen we elkaar wel mee feliciteren… Alleen doe ik de groet daarmee tekort. Proficiat stamt af van het Latijnse woord: proficere, dat kan je vertalen als: ‘voortgang maken’, oftewel: Ga zo door! We ontvangen de Communie, prachtig! Daar houdt het niet bij op: het mag ook vrucht dragen in ons leven als we de wereld weer instappen: Proficiat! Doe er iets goeds mee en ga voort op de ingeslagen weg.  Dat klinkt prachtig, maar het is soms makkelijker gezegd dan gedaan. Dat merken we in ieder geval in deze afgelopen weken. We lezen nu al voor de 5e week uit de Broodrede, zoals Johannes deze in zijn Evangelie heeft opgeschreven. Dit begon met de Br...

23ste zondag door het jaar B

  Alweer enige tijd geleden zag ik een straatinterview op tv waarin aan een voorbijganger werd gevraagd of we tegenwoordig nog wel alles mogen zeggen. Die bewuste persoon maakte van zijn hart geen moordkuil en zei dat het niet meer kan. Alles is gevoelig, zo zei hij, en je kunt inderdaad niets meer zeggen. De interviewer ging hierop door en vroeg wat er dan niet meer gezegd zou mogen worden. Hierop volgde een hele lijst met hete hangijzers; één voor één werden ze opgenoemd. De interviewer ging nog wat verder: “Dat mag je dus allemaal niet meer zeggen?” “Nee”, bevestigde de ander, waarop de geslepen interviewer zei: “Maar u heeft het net wel gezegd.” Het is een wat flauw voorbeeld, want we leven in een wereld waar men soms meer tegenover elkaar dan naast elkaar lijkt te staan, en de polarisatie overal aanwezig lijkt. De gevoeligheden liggen aan de oppervlakte en, hoe goed je ook je best doet, op tenen gaan staan is bijna niet te vermijden. Het is natuurlijk de vraag of het daadw...