Levende Vissen

Je kan het bijna niet gemist hebben. We hebben weer een mooie sportzomer met het EK Voetbal, de Tour en nu de Olympische Spelen die gestart zijn. Zelf mag ik graag kijken hoe anderen sporten. Het is inspirerend om te zien hoe iemand zich volledig richt op zijn talenten om er het beste van te maken. Vaak zetten ze jarenlang van alles opzij en richten zij zich volledig op hun sportieve prestatie. Winnen of verliezen liggen dan vlakbij elkaar, dat levert dan dramatische beelden op. De voorgaande jaren deed judoka Henk Grol nog mee. Ik mocht altijd graag naar hem kijken. In interviews was hij net zo gedreven als op de mat en hij had een echte winnaarsmentaliteit. Als hij dan verloor, maakte ik mij altijd wel wat zorgen. Het leek wel alsof de wereld dan voor hem vergaan was. Misschien is dat wel nodig om topsport te kunnen bedrijven, een soort maniakaal gericht zijn op winst, maar tegelijkertijd mis je ook iets van het normale leven. Van dat wat het leven kleur geeft.  Intussen is G...

De afgelopen dagen mocht ik mee op een van de zomerkampen van het bisdom Rotterdam. Met 20 deelnemers tussen de 12-14 jaar oud waren we een week op stap. Ons bisdom organiseert jaarlijks drie kampen, voor kinderen, tieners en jongeren.  Sommige kinderen gaan al vanaf hun 8 ste mee en kennen intussen leeftijdsgenoten in het hele bisdom, anderen waren voor de eerste keer en het blijft inspirerend om te zien hoe makkelijk die tieners met elkaar verbinding leggen. Nieuwe vriendschappen worden gesmeed en samen maken ze er iets moois van. Dat je daar als je als pastor dan getuige van mag zijn… u begrijpt: ik ben een gelukkig mens en toch ook enigszins vermoeid. Tijdens deze week volgen we een thema, dit jaar was het de oproep: Ga mee op weg! Dagelijks waren er gebedsmomenten waarin deze gedachte naar voren kwam. We ontdekten dat dit door de Bijbel steeds opnieuw klinkt. Vanaf het allereerste begin, tot aan de laatste bladzijde is de Bijbel een prachtige verzameling verhalen waarin God...

  Ooit heb ik God gezien. Het was een paar jaar geleden en ik mocht een zomerkamp in Libanon begeleiden waarbij jongeren uit Nederland een week voor gehandicapten gingen zorgen. Ze bouwden er een feestweek van. De gehandicapten, die gasten werden genoemd, werden daadwerkelijk in de watten gelegd. Ze ontvingen één-op-één begeleiding, er werden leuke activiteiten georganiseerd en die vrijwilligers liepen zich de benen uit het lijf. Tegelijkertijd waren het ook gewoon jongeren op een kamp, met alles dat daarbij hoort en samen met een medestudent mocht ik daar pastorale begeleiding bieden. De jongeren waren studenten, of net afgestudeerd en het ging er op momenten nogal studentikoos, soms zelfs brallerig aan toe. Niet echt de wereld waar ik mij normaliter in beweeg.   Na een paar dagen ken je de groep wel een beetje. Dan denk je toch te weten bij wie het vrijwilligerswerk toch meer een sleutel is om een leuke vakantieweek te hebben en mooie Libanese vrouwen te versieren. Ik ha...