Levende Vissen

Een tijdje terug ging om 6 uur ‘s ochtends mijn deurbel. Er werd indringend aangebeld. Nadat ik de slaap uit mijn ogen had gewreven liep ik naar de intercom om te horen wat er aan de hand was. Er schoot van alles door mijn hoofd: een ziekenzalving of de kerk staat in brand… Toch wat gespannen nam ik de intercom aan en er klonk een benevelde stem die zei: “Goedemorgen! Heeft u nog wat cola?” Sinds enige tijd heeft de pastorie ook een voedelkastje en dit loopt goed. Hij wordt leuk gevuld en goed gevonden, maar schijnbaar niet naar ieders tevredenheid, want deze persoon had na andere drankjes wel behoefte aan een colaatje. Ik wimpelde hem af, want cola heb ik niet en ik noemde dat het ook wel erg vroeg was. Hij vroeg of ik naar buiten wilde komen voor een gesprek. Spreken wilde ik hem best, maar of nu via de intercom of later op de dag. Dat vond hij niks, want: “Jij bent van de kerk en moet mij helpen”. Ik ben er   niet trots op, maar toen verbrak ik de verbinding. Het bleef wel k...

Mijn opa maakte vroeger weleens de opmerking dat het niet uitmaakt waar je op stemt: want: “of je nu door de hond gebeten wordt of door de kat gekrabd…” Met andere woorden: het maakt simpelweg geen verschil. Het is een wat pessimistisch beeld, alsof we geen eigen verantwoordelijkheid hebben en het ons alleen maar overkomt. Terwijl we altijd iets kunnen doen. We kunnen de hele wereld niet veranderen, maar dat ontslaat ons er niet van om iets bij te dragen aan een betere wereld. Juist aan het begin van de Vredesweek mogen we daar bij stilstaan. In een tijd waarin er oorlog is, dichtbij en ver weg, waarin polarisering mensen verdeelt en alleen de hardste stemmen gehoord worden, mogen wij een ander geluid laten klinken en bidden voor vrede. Het klinkt misschien wat slap, maar dat is het niet. We mogen ons vertrouwen stellen in de Heer, die hoop stelt niet teleur. Niets doen is geen optie. Dat horen we ook in het evangelie. Daar ontmoeten we een handige rentmeester die er, binnen zijn mog...

"Angst is een slechte raadgever”. Als je ergens bang voor bent, dan ga je het uit de weg. Je geeft de angst eigenlijk de regie over dat stukje van jouw leven. Dit kunnen we op verschillende manieren tegenkomen, bijvoorbeeld: angst voor het onbekende, waardoor je uitdagingen niet aangaat. Angst voor een ongeluk, waardoor je niet zelf deel wil nemen aan het verkeer en jouw wereld kleiner wordt. Eigenlijk doen we onszelf tekort als de angsten zoveel ruimte geven. Als kinderen ergens bang voor zijn dan kan een liefdevol en bemoedigend woord van een ouder bergen verzetten. Dan kunnen ze boven die angsten uitstijgen. Dan is duiken in het water opeens minder spannend en een lichtje op de gang is misschien toch niet meer nodig. Liefde doet wonderen. In het evangelie zijn we getuige van een gesprek tussen Nikodemus en Jezus. Wat er in de tekst niet staat is dat zij elkaar ’s nachts ontmoeten. Dit doen zij omdat Nikodemus niet gezien wil worden met Jezus. Hij is een belangrijke farizeeër;...

Als iets echt belangrijk voor je is, ga je er helemaal voor. Dat zien we gebeuren bij topsporters die elke dag trainen. Aan artiesten die blijven oefenen en ook bij mensen die van elkaar houden en die liefde blijven voeden. Alles wordt in het licht gesteld van dat grotere doel; vroeg opstaan, trainen, en meer dan soms een feestje afzeggen.   Als iets in de weg staat; schuif je het opzij. Soms hoor je na een sportcarrière weleens interviews van balende sporters die zich afvragen of het het wel allemaal waard was. Tegelijkertijd zouden ze het waarschijnlijk zo weer doen.   Waar je ja tegen zegt, bepaalt waar je nee tegen leert zeggen. Vandaag zijn we met Jezus op weg naar Jeruzalem. Hij is niet alleen, een grote groep trekt met Hem op. Het klinkt als een succes en zij hebben allemaal hoge verwachtingen van Jezus. Hij zou weleens de nieuwe Koning kunnen zijn, zo denken ze. Daar komt allemaal wensdenken bij kijken; eindelijk iemand die de boel oplost. Hij gooit de Romeinen eruit...